Patrząc na różne aranżacje pokoi dziecięcych nie trudno o przysłowiowy zawrót głowy. Mnogość rozwiązań stylistycznych, materiałowych, kolorów, dodatków, motywów przewodnich sprawia, że często trudno zdecydować się na jedno konkretne rozwiązanie. Dlatego w dzisiejszym wpisie podam konkretne wskazówki od czego zacząć, żeby pokój dla dziecka/dzieci był funkcjonalny, praktyczny (zwłaszcza jeśli chodzi o sprzątanie) oraz podobał się zarówno rodzicom jak i ich pociechom.
Od czego zacząć? Etap 1
Etap pierwszy przy aranżacji pokoju dziecięcego to określenie funkcji i potrzeb.
Musimy odpowiedzieć sobie na pytanie dla ilu dzieci przewidziany jest dany pokój. Jeśli dla jednego to możemy bardziej „poszaleć” i nie musimy się aż tak przejmować powierzchnią pomieszczenia jeżeli jednak dla dwójki dzieci ( a tak jest jednak najczęściej) to należy odpowiedzieć na pytanie jaka jest lub będzie różnica wiekowa między rodzeństwem. I tu w zależności od wieku dzieci inaczej będziemy projektować układ funkcjonalny pokoju.
Podział na strefy – to bardzo pomocne narzędzie. Musimy określić sobie gdzie w pokoju będzie:
- strefa wypoczynku/snu – tam będziemy lokalizować łóżko/łóżka,
- strefa zabawy i jak duża – tutaj duże znaczenie ma wiek dziecka/dzieci ,
- strefa nauki w której pojawi się biurko do odrabiania lekcji a w przypadku małych dzieci może być to stolik i krzesełko do rysowania,
- strefa przechowywania ubrań oraz zabawek.
Kolejna sprawa o której już w tym momencie musimy pomyśleć to budżet przewidziany na wykończenie/remont pokoju i w zależności od tego decyzja czy meble, zabudowy chcemy, aby realizował stolarz czy decydujemy się na meble gotowe, częściowo np. modułowe, które można dowolnie zestawiać ze sobą, czy rozwiązanie „pół na pół” – czyli wykonanie pojemnej szafy (na całą wysokość pomieszczenia, aby dobrze wykorzystać przestrzeń) zlecamy stolarzowi a resztę mebli stosujemy gotowych. Czy takie rozwiązanie ma sens ? Tak jeśli nie chcemy od razu inwestować bardzo dużych kwot w pokój dziecięcy który – to warto podkreślić – będzie się zmieniał. Te zmiany będą o wiele częstsze niż zmiany w reszcie domu/mieszkania, bowiem dzieci rosną i wraz z wiekiem ich potrzeby się zmieniają i proporcje w jakich użytkują dane części pokoju też. Bo inaczej spędzają czas i inaczej wygląda rozkład dnia np. 3- 5 latka, 7 latka a inaczej 14 latka – gdzie ten ostatni bardzo dużo czasu spędza przy biurku, odrabiające lekcje albo ucząc się.
Tak więc przy pierwszym etapie aranżacji pokoju dziecięcego musimy mieć na uwadze zarówno bieżące potrzeby jak i przyszłe i to że za niedługi czas umeblowanie pokoju może wymagać zmiany. Warto jeszcze dodać, że meble gotowe mają swoje określone wymiary także korzystając z gotowych rozwiązań musimy o tym pamiętać.
Poniżej znajdują się 4 warianty układu mebli dla tego samego pokoju w zależności od tego, gdy mamy najpierw jedno dziecko a później drugie oraz gdy zmieniają się potrzeby dzieci w wieku szkolnym.
Poniżej znajdziesz wizualizacje pokoju dziecięcego w wariancie dla jednego dziecka.
Etap 2 – oświetlenie i elektryka
Oświetlenie naturalne
Bardzo ważna kwestia w przypadku pokoju dziecięcego to oświetlenie, zarówno to naturalne jak i sztuczne. Z oświetleniem naturalnym wiąże się odpowiednia lokalizacja biurka. Biurko powinno być ustawione bokiem lub przodem do okna(nigdy tyłem). Idealnie jest gdy dla osób praworęcznych światło pada z lewej strony a dla osób leworęcznych z prawej – tak aby („piszącą”) ręką nie zasłaniać sobie padającego światła.
Oświetlenie sztuczne
Ta sama zasada dotyczy ustawianej na biurku lampki stojącej. W tym momencie musimy też sprawdzić czy w planowanej okolicy biurka znajduje się gniazdo/ka elektryczne (dobrze gdy były by minimum 2 lub 3 sztuki ) tak aby nie trzeba stosować przedłużaczy, które jak wiadomo później mało estetycznie wyglądają.
W pokoju dziecięcym ważną kwestią jest oświetlenie nocne do zasypiania – znaczna większość dzieci zasypia przecież przy zapalonej lampce. Najlepiej żeby było to delikatne światło, o ciepłej barwie, które sprzyja odpoczynkowi i wyciszeniu. Tutaj w zależności od możliwości aranżacyjnych możemy zastosować kinkiet na ścianie ( ale wtedy trzeba to sprawdzić i/lub uwzględnić w projekcie elektryki) lub tradycyjną lampę nocną.
Kolejny rodzaj oświetlenia to oświetlenie główne czyli sufitowe. Mogą być to lampy natynkowe, wpuszczane jeśli mamy sufit podwieszany lub lampy wiszące. Najczęściej mamy w suficie przewidziane jedno wyprowadzenie elektryczne na oprawę oświetleniową. Tutaj w zależności od wielkości pokoju, podziale na poszczególne strefy i koncepcji aranżacji należy zdecydować czy jeden punkt jest wystarczający czy należy wykonać dodatkowe wyprowadzenia (wypusty) elektryczne.
Dodatkowo możemy zastosować oświetlenie dekoracyjne np. w postaci liniowego oświetlenia ledowego – np. o ciepłej barwie. Miejsce wyprowadzenia zasilania do ledów również musimy uwzględnić na projekcie elektryki.
Etap 3 – kolory, dodatki, motywy
Gdy sprawy techniczne mamy za sobą przychodzi nareszcie czas na coś bardziej przyjemnego dla oka czyli decyzja w jakich barwach i dodatkach chcemy urządzić pokój dziecięcy. Ten moment wbrew pozorom wcale nie jest najłatwiejszy gdyż wybór materiałów wykończeniowych, modeli, kolorów, dodatków na rynku jest ogromny. Myślę że warto pamiętać o kilku sprawach:
- kolory ścian i mebli lepiej zastosować neutralne ( biele, delikatne beże, szarości ) i postawić na jeden wyróżniający akcent w postaci np. tapety lub kilku obrazków, grafik. Jeśli dziecko obecnie zakochane jest np. w śwince Peppie, mimo wszystko nie stawiałabym na tapetę z takim motywem bowiem wiadomo jak to jest u dzieci zwłaszcza małych jednego dnia coś kochają a drugiego wręcz nienawidzą. Lepszym rozwiązaniem będą neutralne motywy w zakładanej kolorystyce ( np. chmurki, gwiazdki, zwierzęta itp.) Poniżej zamieściłam przykładowe tapety:
- czy pokój jest dla dziewczynki/nek, chłopca/ów, czy dla siostry i brata ? od tego też na pewno zależy kolorystyka i wybrany motyw. Dla starszych dzieci motywem przewodnim może być ich hobby czy sport który trenują. To zależy od indywidualnych preferencji. W przypadku pokoju dla siostry i brata tym bardziej ogólna kolorystyka może być neutralna a dane strefy podkreślone tylko dodatkami w wybranej, pasującej do siebie kolorystyce – najpopularniejsze zestawienie to róż i niebieski, ale nie musi być ono tak oczywiste, gdy zastosujemy granat i zgaszony (tzw. brudny róż) które pięknie ze sobą współgrają.
Dlaczego powinniśmy stosować neutralne kolory ścian i mebli w pokoju dziecięcym ?
Wiem, że mogłoby się wydawać, że to zasada pasująca do wszystkich innych pomieszczeń za wyjątkiem pokoju dziecięcego, ale nic bardziej mylnego. Chodzi bowiem o to, że gdy do kolorowych ścian dołożylibyśmy kolorowe zabawki, książeczki, kolorowe dodatki to całe pomieszczenie zrobiłoby się bardzo przebodźcowanym miejscem i wypoczynek w takim pokoju oraz skupienie się przy nauce było by bardzo trudne, a tego chcemy uniknąć i stworzyć przyjazną przestrzeń dla naszych pociech.
Tak, więc podsumowując kwestie związane z kolorystyką:
- neutralne ściany z jednym akcentem ( np. tapeta, obrazki),
- neutralne kolory mebli ,
- odpowiednio dobrana kolorystka dodatków ( np. zasłon, poduszek ).
Gdy dojdą do tego zabawki (które choćbyśmy bardzo chcieli nigdy nie uda się nam wszystkich schować do szafy) pokój nie będzie wyglądał na przesycony ani optycznie się nie pomniejszy.
PODSUMOWANIE
Bardzo często jest tak, że aranżacje pokoi dziecięcych są pomijane w czasie aranżacji całego mieszkania czy domu. Bazując jednak na swoim doświadczeniu myślę, że warto rozważyć pomoc projektanta/architekta wnętrz, który przygotuje kilka wariantów układu samego pokoju dziecięcego w zależności od ilości dzieci oraz w zależności od zmieniających się ich potrzeb. Pozwoli to ograniczyć dodatkowe wydatki na remonty w przyszłości.